BY: -පාලිත අබේලාල්-
ස්වතන්ත‍්‍ර නාටය නිර්මාණ කරනයෙන් සුවිශේෂී දක්‍ෂතාවයන් දැක්වූ නිර්මාණ කරුවකු වන උදයසිරි වික‍්‍රමරත්නගේ නවතම නාට්‍ය නිර්මාණය ‘361’ නාට්‍ය බොහෝ පේ‍්‍රක්‍ෂක අවධානය දිනාගනිමින් රටවටා වේදිකාගත වන නාට්‍ය නිර්මාණයකි. ෙබාස්ටන් ලංකා අපි ඔහුව ෙසායා ගිෙය් ඒකී සුවිෙශ්ෂත්වය නිසාෙවනි.
ඔබේ නවතම නාට්‍ය නිර්මාණය, ‘361’ පිළිබ`දව කෙටි හැඳින්වීමක් කලොත්?
අද වනවිට අපේ රටේ ජනතාව තුල ටෙලි නාට්‍ය තරමටම වින්දනයක් සපයන අංගයක් බවට දේශපාල සංවාද පත්වී තියෙනවා. මේ නිසාම බොහෝ අය අද වෙනකොට රාත‍්‍රී දොළහ එක වෙනකවන් මේ සංවාදයන් නරඹනවා. ඇත්තටම මේ සංවාද නැරඹීමෙන් කිසිම ආකාරයක් ප‍්‍රයෝජනයක් අතිවෙන්නේ නම් නැහැ.
ඒක පොදු අදහසක් නෙවේ නේද?
කවුරුත් පොදුවේ ප‍්‍රකාශ නොකරත් ඒක තමයි ඇත්ත දේ. දැන් තියෙන දේශපාලන සංවාදයක් අවසානයේ ප්‍රේක්‍ෂකයන් විදියට අපිට මොනවද ඉතිරිවෙන්නේ. අපේ දැවෙන ප‍්‍රශ්ණයකට මේ සාකච්ඡා වලින් කිසිම විසඳුමක් ලැබී තියෙනවාද? මිනිස්සු නිස්කාරණේ ලේ කෝපකරගෙන තමන්ගේ නින්දට තියෙන වටිනා කාලය අහිමි කරගැනීමක් තමයි සිදුකරන්නේ. සමහර අවස්ථාවල අර්ථයක් නැති දේකට අර්ථයක් ඇතැයි විග‍්‍රහ කර ඉදිරිපත් කිරීමත් විශාල ගැටළුවක් නේ. ඉතිං මේ තත්ත්වය හොදට විග‍්‍රහ කර පෙන්වන් පුළුවන් කලාව තුලින්. ඒ නිසා මේ බොරුව නැත්නම් ව්‍යාජත්වය කලාත්මක ලෙස පේ‍්‍රක්‍ෂකයා වෙත ගෙනඒමට දරපු උත්සාහක් තමයි ‘361’ කියන්නේ.
ඇයි ඔබ මේ නිර්මාණය ‘361’ කියල නම්කලේ?
සාමාන්‍යයෙන් ප‍්‍රචාරක මාධ්‍ය තුල සියල්ල ආවරණය කරනවා කියන අදහස 360 කියන සංකල්පය තුල තියෙනවා. අපි මේ නාට්‍ය තුල ඒ සීමාවෙන් නැත්තං ඒ රාමුවෙනුත් පිට පැනල සත්‍ය සොයා යනවා කියන අදහසින් තමයි මේ නම යෙදුවේ.
මෙකද්ද ඔබ සොයා යන හෝ මේ නාට්‍ය තුලින් ප‍්‍රකාශ කරන සත්‍ය?
මේක හඳුන්වන් තියෙන හරිම වචනෙ සත්‍ය කියනඑකද යන්න මටත් ගැටළුවක්. ඒක අපි ලොක් ස්වභාවය කියල දැනට හඳුන්වමු. ඔය ප‍්‍රශණයටම ඇල්බයා කැමූත් උත්තරයක් දීල තියෙනවා. ලෝකය විචිත‍්‍රයි විවිධත්වයෙන් යුක්තයි වගේම වහා වෙනස්වන ස්වරූපයක් ගන්නවා. ඉතිං මේ ලොක ස්වභායව ඒ ආකාරයෙන් වචිත‍්‍රව නොවුනත් ඒ හා සමීපව ප‍්‍රතිනිර්මාණය කිරීමේ මදක් හෝ හැකියාව පවතින්නේ කලාවටයි. අපි මේ නාට්‍ය කලාව තුලින් කරන්නෙත් මීට වසර ගණනාවකට පෙර නිර්මාණය වූ කලා සම්ප‍්‍රදායක් ඔස්සේ අපේ සමාජයේ පවතින ප‍්‍රශ්ණයක් ප‍්‍රතිනිර්මාණය කිරීමයි.
කලාකරුවන්ගේ කාර්යභාරය වෙන්නේ සමාජයේ ප‍්‍රශණ පෙන්නීම විතරමද?
මගේ කලා භාවිතාව තුල මම කිසිම විටෙක ප්‍රෙක්‍ෂකයාට ප‍්‍රශණ හෝ ගැටළු ඉදිරිපත් කරන්න යන්නේ නෑ. මම මූලික වශයෙන් වින්දනයක් ලබාදීම තමයි කරන්නේ. මගේ අරමුණත් ඒ අයට වින්දනයක් නැත්නම් රසයක් ලබාදීමයි. මේක අතීතයේ ඉදන්ම අපේ කලාව තුල තිබුණු දෙයක්. මුදලි කෝලම ගත්තොත් ඒක ඇතුලෙ කිසිම වෙලාවක ප‍්‍රශ්ණයක් පෙන්නන්නේ නෑ. ඒක වින්දනයක් බවට පත්කිරීමයි කරන්නේ. ‘සිංහබාහු’, ‘මනමේ’, ‘නරිබෑනා’, ‘මධුර ජවනිකා’ වගේ නාට්‍ය ගත්තත් ප‍්‍රශ්ණය වින්දනයක් බවට පත්කිරීමයි කරන්නේ.
එතකොට කලා කෘතියකින් ආනන්දයෙන් ප‍්‍රඥාවට පේ‍්‍රක්‍ෂකයා ගෙන යා යුතුයි කියන අදහසට ඔබ විරුද්ධයි?
නෑ, මගේ කිසිම විරුද්ධත්වයක් නැහැ. මේ වින්දනය තුලින් අපි ප්‍රෙක්‍ෂකයන් තුල යම් අවබෝධයක් අතිකරවීම අත්‍යවශම කාරණයක්. ප්‍රෙක්‍ෂකයා ඉන්න තැනිනුත් පහළ ඇදල දාන කෘති, ඒ අය කොල්ලකන කෘති අපි ප‍්‍රති‍‍ක්‍ෂේප කරනවා වගේම මගේ අරමුණ වෙන්නේත් උසස් වින්දනයක් ප්‍රේක්‍ෂකයා තුල ඇති කරවීමයි. නමුත් කලා කෘතියකින් අපි මුලින්ම ප්‍රේක්‍ෂකයා වින්දනයට පත්කර ඉන්පසු ඔහුට යම් අවබෝධයක් ඇතිකරවිමයි සිදුකල යුත්තේ.
ඔබගේ නාට්‍ය නිර්මාණ වල නාට්‍ය ආකෘතියට විශෙෂ ස්ථානයක් ලබාදෙනවා. මේ ආකෘතීන් ගොඩනඟා ගැනීමේදී ඔබ අනුගමනය කරන විශේෂ ක‍්‍රමවේදයක් තියෙනවාද?
මම කිසිම විටෙක නට්‍යයක් අච්චුවකට ඔන ආකාරයකට නිර්මාණය කරන්නේ නෑ. මම නිතරම ප‍්‍රස්තුතයට අවශ්‍ය ආකාරයෙන් නාට්‍ය ආකෘතිය ගොඩනැගීමට ඉඩදෙනවා. ඉන්පසු විචාරකයන් මේ ආකෘතීන් තමන්ගේ විචාර කාරයයේදී විවිද නම් වලින් හඳුන්වනවා. නමුත් නිර්මාණ කාරයයේදි මම මේ ආකෘතීන් ගැන තැකීමක් කරන්නේම නෑ. දැන් සමාජවාදී ආකෘතියේ නාට්‍ය වගේ විවිද ආකෘතිවල නාට්‍ය දකින්නට පුළුවන්. නමුත් මගේ නිර්මාණ වල ස්වාධීන ආකෘතීන් තමයි තියෙන්නේ. දැන් මගේ ‘සුද්දෙක් ඔබ අමතයි’ කියන නාට්‍යයේ ආකෘතියේ සුළු වෙනස්කමකින් තමයි ‘ර`ගපෑම ඉවරයි’ නාටය නිර්මාණය වෙන්නේ. ඒක ‘සබකෝලයා’ කියන චරිතයක් හරහා තමයි නාට්‍ය ඉදිරිපත් කරන්නේ. ‘පෙම්යුවලක් ඔනෑකර තිබේ’ නාට්‍ය ඊට හාත්පසින්ම වෙනස් ආකෘතියක තමයි නිර්මාණය වී තියෙන්නේ. මගේ අළුත්ම නාට්‍ය වෙන ‘361’ ස`දහා මම අරගන්නේ දේශපාලන සංවාද ආකෘතිය.
එතකොට අපිට මේ නාට්‍යයෙනුත් දේශපාලන සංවාදයක්ද දැක බලාගැනීමට තියෙන්නේ?
නැහැ, මේකෙන් දේශපාලන සංවාදයක් කේන්‍ද්‍ර කරගත් නාට්‍යමය අවස්ථාවන්ගෙන් යුත් සුන්දර නාට්‍යයක් නැරඹීමට හැකියාව තියෙනවා.
BY: -පාලිත අබේලාල්-
