ප්රේමයේ ප්රභේද ගොඩක් ඇත.මාතෘ දාරක පීතෘ නැදිමලයන් ආදී අනේක විධ ප්රේමයේ ප්රබේධ ඇතත් සුලබ මාතෘකාවක් වන නව යොවුන් ආදරය ගැන සංවාද කලයුතු කාලයක් එළඹ ඇත.
ඉස්සරනම් ගමේ ගෑණු පිරිමි හවහට ගංතොටේ පැන්තොටේ හමුවිය.ගම්මඩුවේ දෙවොල්මඩුවේ හමුවිය.යන එන මග තොටේ හමුවිය.
හමුවූවාට වඩා හමුවීමේ අවස්ථා සුලබ විය. ඉන්පසු හතර වරිගේ කැමති නම් කැන්දාගෙන ගියාය.නැතිනම් උන් උන් ගේ මනාපෙට හඳපානේ ගියාය.දැනට වඩා නව යොවුන් ආදරය ගැන සංස්කෘතිකමය ලිහිල් ප්රතිපත්තියක් ආදරය සම්බන්ධයෙන් තිබූ බව අපට සිතෙන්නේ ඒකාලේ වැඩිහිටියන්ගේ කියුම් කෙරුවා කතා අහද්දීය.
ආදරය යනු පරිත්යාගයකි.නමුත් වර්තමානයේ ආදරය පරත්යාග කර නැවත පෙරලා ආදරය බලා පොරොත්තු වෙයි.ආපසු නොලැබුන විට මිනීමැරුමකින් වුව කෙලවර වන තත්ත්වයක් දක්නට ඇත.ඒ ආදරයද ආත්මාර්ථය ද යන්න මනසින් විමසීම නුඹලා ට බාර දෙමි.පසුගිය කාලයේ ආදරය නිසා මිනීමරා ගැනීම් කීයක් අප දුටුවාද?විශේෂයෙන් ඒ අතර හමුදා හා පොලිසියේ උන්නාන්සේලා සිටීම කණගාටුවට කරුණකි.
මාහට හිතෙන පරිදි ආදරය යනු අල හොද්දකි.ලිංගිකත්වය යනු බොකුටු හැන්දකි.අල හොද්ද පහසුවෙන් බෙදාගැනීමට බොකුටු හැන්ද මහෝපකාරී වෙයි.
ඉතිං ආදරයෙන් බැඳෙන නව යොවුන් පෙම්වතුන් ගැන විශේෂයෙන් නව යොවුන් පෙම්වතුන් ගැන ඔබ නානාප්රකාර මත දරනවා වෙන්නට පුළුවන.”අපේ කාලෙනම් ඔහොම උනේ නෑ අපේ හාමුදුරුවනේ “කියනා සුදනංගේ හදවතට තට්ටුවක් දැම්මොත් හංඟාගත් ආදර සිතුවිලි කොතෙකුත් ප්රමාණයක් දෝරේ ගලයිද?නව යොවුන් වියේ කිරීමට ඇති දේවල් වයසට ගිහින් කරනවිට සමාජයෙන් ගුටි කන්නට සිදුවේ.
ලංකාවේ උයන් වතු පෙම්වතුන් ට තහනම්ය.අත්පටලා උයන් වතුවල ඇවිදයාම තහනම්ය . හාදු දීම කිසිසේත්ම තහනම්ය.උයන් පල්ලන් හා පොලිස් කාරයෝ එසේ කරනා පෙම්වතුන් කුදලාගෙන ගොස් දෙමාපියන් කැඳවා කසාද බන්දා දෙති.ප්රේමයේ කෙලවර කසාදය නොවේ.පොලීසියේ සංස්කෘතික කොට්ඨාසය ඇත්තේ පෙම්වතුන් අල්ලා හිරේ දැමීමට ය.බරපතලම කාරණාව මතුවන්නේ දැන්ය.පෙම්වතුන් නිතරම හුදකලාව හා නිදහස සොයයි.
උයනක මගතොටේ ප්රේමය තහනම් වනවිට පෙම්වතුන් තම හුදකලාව තීව්ර කරගැනීම උදෙසා තෝරාගන්නා අකාරයන් බරපතල සමාජ ප්රශ්නයක් බවට පත්ව ඇත.රුපියල් දෙතුන්සීයට කාමර කුලියට දෙන තැං එමට ඇත.සල්ලි කාර ඇත්තන් සමාජ ශාලාවකට හෝ යනු ඇත.ඈත පිටිසර කොල්ලන් කෙල්ලන් පඳුරු බඩවැටි ගානේ රිංගනවා ඇත.එතනදීද පොලිසිය විසිං කුදලාගෙන යන්නේ අර පඳුරු ගානේ රිංගන එවුන් හා දෙතුන්සීයේ කාමර වලට යන වුන් පමණි.
සමාජශාලා කාමර හෝ පඳුරු ගානේ සැඟවී පෙම්කෙලින විට ඒ පෙම් කෙලිය රති කෙලියක් දක්වා දුරදිග යාමේ හැකියාව වැඩිය.එවිට මා පෙර සඳහන් කල ආදරයේ අල හොද්ද හොඳටම බොර වෙයි.සමාජ ශාලා හෝ සුවපහසු කාමර වලට කවදාවත් පොලිසියෙන් පනින්නේ නැත.මන්ද මුදල් ඉදිරියේ පොලිසියේ උන්නාන්සේලා නීතිය කණේ වැලි ගෑවෙන්න නවන බැවිනි.
නිශ්ශබ්දතාවය
දෑත බිම ඔබා,
පස්සට වාරුවී
නිසලව හුන්
ඇගේ ලිහිල් කෙස් රොදක්,
නිහඬව හමන සුළඟින් එසවී,
මා මුහුණෙහි හැපෙත්ම,
ඇගේ රන්වන් මුහුණ දෙස බැලූ මම
ඇසීමට දිගු කලක් පුළ පුළා සිටි
කිසිවක් ඇසීමට සිතීමි.
මසකු හඬ නඟා දැඟලූයෙන්,
ගං ඉවුර අස පන් ගසින් යුත්
නොගැඹුරු බොර දිය කැළඹිණ.
ඈත ඉවුරෙහි උසට වැඩුණු
මහ උණ පඳුරින් අහසට නැඟුණු
කොබෙයියෙක් කෑගාගෙන
පියාඹා ගියේය.
ඉක්බිතිව මහා නිශ්ශබ්දතාවයක් පැතිරිණ.
ඇගේ රන්වන් දිගටි මුහුණ දෙස බැලූ මම
ඇසීමට දිගු කලක් පුළ පුළා සිටි කිසිවක් ඇසීමට යළික් සිතිමි. නිශ්ශබ්දතාවය දැඩි විය.
පෙදෙස වසාගෙන පැතිරුණු
නිහඬ බැවින් මිරිකුණු මම
ඇයගේ රන්වන්, දිගටි,
නිසල මුහුණ දෙස බලා කරබා ගතිමි.
[පලිගැනීම- 1946 /ජී බී සේනානායක]
හදවත තුල මිරිකෙන හදවත රිදුම් දෙන හදවත තුල සියුම් වේදනා හටගන්නා ගැඹුරුම ආදරය නම් මෙයයි.ආදරයේ පරත්යාගය යනු මෙයයි.ආදරයේ තිගැස්ම මෙයයි.හිරගෙවල් හතක දැම්මත් පෝරක හතක එල්ලා මරා දැමිමට හැදුවත් ප්රෙමය අමරණීයය.
ඉතිං මහත්වරුනි පෙම්වතුන් නිදහසේ ප්රේමයේ උත්කර්ෂය විඳීනම්,අත්පටලා ගං දෑලවල උයන් තීරවල මුහුදු වෙරළේ ඇවිදයා නම් කෙතරම් සෞන්දර්යාත්මක දැයි මෙහොතක් හිතන්න.
ඉතින් උයන් පල්ලනි,පොලිස් කාරයිනි සංස්කෘතිය ද පරිනාමණය වෙයි.මිනිසා ද පරිනාමණය වෙයි.
සංස්කෘතිය පරිනාමණය වන විට update වීමට නොහැකි තැනත්තා ඇවිදින මළ කඳකි.ආදරයේ අලහොද්ද බොර කර ඇත්තේ සංස්කෘතික පොලිස් කාරයන්ය.පරිනාමණය නොවූ මානව සෙවණැලි ය.පෙම්වතුන් ට ආදරයේ අල හොද්ද අල පොඩි කර ගන්නේ නැතිව බොකුටු හැන්දෙන් අල බෙදාගන්නට ඉඩ හරිමු.එවිට ඔවුන් හොද්ද ඇඟේ හලා නොගන්නවා ඇත.
නැවත මෙසේ කියමි….. ආදරය අල හොද්දකි…. Sex යනු බොකුටු හැන්දකි…
