ඕඩියෝ ඉන්ජිනේරුවරයා සතුව ලොකු වගකීමක් තියනවා

By: නිරාශා පියවදනි

ශිරෝන් මෙන්ඩිස් කියන්නෙ සංගීත රසික ඔබට වැඩිය අහලා දැකලා පුරුදු  චරිතයක්නම් නෙවෙයි වෙන්න පුළුවන්. ශිරෝන් තිරෙන් පිටුපස වැඩකාරයෙක්. සංගීත රසික අපි සංගීතය රස විදින්න පුරුදු වෙලා ඉන්නෙ ගායනය වාදනය සහ රූප රචනා එක්ක. ඒත් ඒ හැමදේම පිටුපස ලොකු තාක්ෂණික මෙහෙයුමක් තියනවා.  ඒ ගැන වැඩි විස්තර කියන්න සුදුසුම කෙනෙක් වුණු ශිරෝන්ටයි අද බොස්ටන් ලංකා ඉඩ විවර වෙන්නේ.

Shiron 4

ශිරෝන් සංගීත ක්ෂේත්‍රෙය් වැඩ පෙන්වන්නෙ අපේ රසිකයන්ට හුරු පුරුදු ගායනයෙන් හෝ වාදනයට වඩා වෙනස් මාධ්‍යයකින්.

ඔව් මගේ ක්ෂේත්‍රය ඕඩියෝ ඉන්ජිනියරින්.තිරෙන් පිටුපස හිද කරන අපූරු මෙහෙයුමක්.

ක්ෂේත්‍රයට සම්බන්ධ වෙන්න මුල පුරන්නෙ කොහොමද?

යුනික් සවුන්ඩ්ස් කණ්ඩායම තමයි මුලින්ම මගේ හැකියාව අදුන ගන්නෙ. එහි ක්‍රිෂාන් කියන මිතුරා නිතර මාව දිරිමත් කරමින් මාව මේ ක්ෂේත්‍රයට යොමු කළා.

Shiron 5

මොාකක්ද මේ ඕඩියෝ ඉන්ජිනියරින් කියන්නෙ?

තාක්ෂණයත් සමග සංගීතය මුසු කිරීමේදී ඕඩියෝ ඉන්ිනේරුවරයාගේ කාර්්‍යය ඉතාම වැදගත්.

ගායකයාගේ කට හඩ මොනතරම් මිහිරි වුණත්, නිර්මාණකරණයේදී යොදා ගන්න සවුන්ඩ් මිලියන ගානක් වටින ඒවා වුණත් වැඩක් නෑ ගායනය, වාදනය පිටතට ඇහෙන්නෙ  කටෝර ලෙස නම්. ගායනයත් සංගීතයත්  සුමට ලෙස සුසංයෝග කරලා ගුණාත්මක බව සුරකිමින් තාක්ෂණය හරහා පිටතට ඇහෙන්න සලස්වන්න ඕඩියෝ ඉන්ජිනේරුවරයා සතු ලොකු වගකීමක් තියනවා. මෙය ගායනය සංගීතය සහ තාක්ෂණය සමබර කිරීම කියලා හැදින්වුවත් නිවැරදියි.

Shiron 7

මේ බැරෑරුම් කාර්්‍යෙයන් ජාත්‍යන්තරයෙත් වැඩ පෙන්වුවා කියලා ආරංචියි?

සිංගප්පූරුවෙ යුනිවර්සල් ස්ටූඩියෝ එකේ රටවල් 24ක් ඇවිත් කරපු තරගයකට සහභාගී වුණා. එහි අවසානයේ තෝරා ගත් තිදෙනාට එක් වීමට හැකි වුණා.

Shiron 6

Gypsiesලාට සම්බන්ධ වෙන්න අවස්ථාව ලැබුණෙ කොහොමද?

පසුකාලයක සුනිල් පෙරේරා මහත්මයා මගේ හැකියාවන් දැකලා ඔවුන්ට එකතු වෙන්න කියලා ආරාධනා කළා. මේ වෙනකොටVoice Print, Daddy වැනි කිර්තිමත් සංගීත කණ්ඩායම් සමග වැඩ කරනවා.

ඉදිරියෙදි සහභාගී වීමට සැලසුම් කරලා තිබෙන කලා කටයුතු මොනවද?

හෙට අනිද්දා ඇමරිකාවෙ පැවැත්වෙන ප්‍රසංගයන් සදහා සහභාගී වීමට මේ දිනවල සූදානම් වෙනවා

Shiron 3

  ගායකයෙක් එහෙමත් නැත්නම් සංගීත නිර්මාණකරුවෙක් විදියට ඉදිරියට එන්න අදහසක් නැද්ද?

සංගීතය සහ ඕඩියෝ ඉන්ජිනියරින් ගැන හදාරන්න ආසයි. හැදෑරීමක් එක්ක සහජ හැකියාව එකතු වුණාම වඩාත් නිර්මාණාත්මක දෙයක් කරන්න පුළුවන්. ඔව් සංගීතයෙන් සහ ගායනයෙන් ඉදිරියට එන්නත් අපේක්ෂාවක් තියනවා.

තිරෙන් පිටුපස කරන මෙහෙයුම්වලින් වැඩ පෙන්වන ශිරෝන්ට ළගින්ම ඉදන් සහය දෙන ආදරණීය කෙනෙක් ඉන්නවා කියන්නෙ ඇත්තද?

(සිනා) අම්මෝ ඒවාට තව කල් තියනවා. දැනටනම් එහෙම දෙයක් නෑ. ක්ෂේත්‍රෙය තුළ ප්‍රමිතිය රැකගෙන දිගු ගමනක් යන එක තමයි දැනට හිතේ තියෙන්නෙ.

ඒ අයට මේක ඉන්ටනැෂනල් වගේ තේරෙන්නේ නැත්තේ ෆ්ලයිට් එකක යන්නේ නැති හින්ද වෙන්න ඇති

සංවාදය සහ සටහන – පාලිත අබේලාල්

නාට්‍ය ලෝකයේ හිතුවක්කාරී රස්තියාදු කාරයෙක් වන එම්.සෆීර් ඉසව් ගණනාවක අත්දැකීම් ඇති කලාකරුවෙකි. ඔහු ඇතුළු Inter Act Art කණ්ඩායම විසින් සංවිධානය කරන Colombo International Theatre Festival ( CITF)නම් ජාත්‍යන්තර නාට්‍ය උළෙල අපේ‍්‍රල් මස 4 වනදා සිට 9 වන දින දක්වා කොළඹ බිෂොප් විද්‍යාලයීය රංග ශාලාවේදී පැවැත්වේ. ඒ පිළිබද බොස්ටන් ලංකා සමගින් ඔහු සිය අදහස් පළ කළේ මෙලෙසිනි.

_KSR3155

මෙවර ජාත්‍යන්තර නාට්‍ය උළෙල පැවැත්වීමට සැලසුම් කර ඇති ආකාරය පිලිබඳව විස්තර කලොත්?

අපේ ෆෙස්ටිවල් එක කොටස් හයක් විදියට පැවැත්වෙන්නෙ. අපේ‍්‍රල් 3 වෙනිදා සමාරම්භක උළෙල, මෙහිදි ලාංකීය නාටය කලාවට ලූෂන් බුලත්සිංහලයන් දැක්වූ දායකත්වය වගේම ජපානයේ නූතන නාට්‍ය කරුවෙකුව වන කෙන්ජිරෝ ඔටානිත් ඇගයීමට ලක්වෙනවා. මේ කාර්යය සිදුවෙන්නේ ගල්කිස්ස මවුන්ට් ලැවිනියා හෝටලයේදී. දෙවන කොටස තමයි අපේ‍්‍රල් 4 සිට 9 වනදා තෙක් පැවැත්වෙන දේශීය සහ විදේශීය නාට්‍ය ප‍්‍රදර්ශණය.

මෙතනදී ලංකාව, ඉන්දියාව,බෙලරූස්, ආමේනියා, ප‍්‍රංශයෙන් සහ ජර්මනිය යන රටවල් වලින් නාට්‍ය දොළහක් කොළඹ බ්‍රිතාන්‍ය පාසල් රංග ශාලාවේදී(British International School Auditorium) සවස 7 ට වේදිකාගත වෙනවා. තුන්වන කොටස විදියට 5වනදා සිට 9 වනදා දක්වා ඉනිදියානු සංස්කෘතික මධ්‍යස්ථානයේදී විදේශීය නාට්‍යකරුවන්ගේ මූලිකත්වයෙන් නාට්‍ය වැඩමුළු මාලාවක් පැවැත්වෙනවා. මේ සඳහා නාට්‍ය උළෙලට නිර්මාණ ඉදිරිපත් කල විදේශීය නාට්‍ය කරුවන්ට අමතරව විශේෂ සම්පත් දායකයන් කිහිපදෙනෙක්ද සහභාගි වෙනවා. සිව්වන අංගය විදියට5 සිට 7 වනදා දක්වා කොළඹ ජර්මානු සංස්කෘතික ආයතනයේදී අන්තර්ජාතික අධ්‍යක්ෂකවරුන්ගේ හමුව පැවැත්වෙනවා. මේ සැරේ තියෙන විශේෂත්වය තමයි අපේ ප‍්‍රධාන නාට්‍ය උළෙලට සමමීවඟාමීව නාට්‍ය උළෙලක් මඩකළපුව විශ්ව විද්‍යාලයේ විපුලානන්ද ආයතනයේ පැවැත්වීම. මේ කාර්යය මාර්තු 31 සිට අපේ‍්‍රල් 2 වනදා දක්වා පැවැත්වෙනවා

 ඇයි ඔබ අන්තර් ජාතික නාට්‍ය උළෙලක් ලංකාවට හදුන්වා දීමට යොමුවුණේ?

මේකට හේතු කීපයක් තියෙනවා. මම ඒ නාට්‍ය උළෙලවල් වලට සහභාගී වෙනකොට ඔවුන් මගෙන් අහනවා ලංකාවේ අන්තර්ජාතික නාට්‍ය උළෙලවල් නැද්ද කියල. ඒ අය පුදුම කැමැත්තක් තියෙන්නේ අපේ රටේ නාට්‍ය උළෙලකට සහභාගිවෙන්න. අනික් කාරණය තමයි අපිට ලෝකෙත් එක්ක ගණුදෙනු කරන නාට්‍ය කලාවක් නිර්මාණය කිරීමට නම් අන්තර්ජාතික නාට්‍ය උළෙලක් අවශ්‍යම වෙනවා.

මේ නාට්‍ය උළෙලට ඇතුළත්වන නාට්‍යවල ගුණාත්මක බව පිළිබඳව ඇතැම් අයගේ විවේචන පවතිනවා නේද?

විවේචන කාටත් කරන්න පුළුවන්, කරන්නනෙ කවුරුත් ඉදිරිපත් වෙන්නේ නැත්තෙ. ඇත්තටම ලෝකෙ ඉහළ මට්ටමේ නාට්‍ය උළෙලවල් වල පවා විවිධ මට්ටම්වල නාට්‍ය රඟදැක්වෙනවා. මේ නාට්‍ය උළෙලට එන නාට්‍ය හොඳ හෝ නරක වෙන්න පුළුවන්. එතකොට නාට්‍ය කරුවන්ට හොඳ නාට්‍යයක් කරන්නේ කොහොමද, නරක නාට්‍යක ලක්ෂණ මොනවද කියල අත්දැකීමක් ගන්නත් පුළුවන්. අඩුම තරමේ නාට්‍ය කරුවන්ට අන්තර්ජාතික අත්දැකීමක් ලංකාවෙදිම ලාබාන්නවත් පුළුවන්.

DSC_6919

CITF එකට අන්තර්ජාතික වශයෙන් මොනවගේ පිළිගැනීමක්ද තියෙන්නේ?

මේ වෙනකොට අපේ නාට්‍ය උළෙලට රටවල් 80 කින් විතර 200 කට වැඩිඅයදුම්පත් ප‍්‍රමාණයක් යොමුකරන තත්ත්වයකට ජනප්‍රියත්වයක් හිමිකරගෙන තියෙනවා. මේ වසර පහක් තුල ලබාගත්ත ජයග්‍රහණයක්. ඇත්තටම මේක පුද්ගලිකව මගේ ජයග්‍රහණයක් නෙවේ. පොදුවේ ලංකාවේ නාට්‍යකලාව ජත්‍යන්තරය යෑමක්. ඒ සඳහා ඇගයීම් ලැබීමක් විදියට මම සළකන්නේ.

අන්තර්ජාතික නාට්‍ය උළෙලවල් වලට වසරකට නාට්‍ය කිහිපයක් හෝ ඉදිරිපත් කරන නිර්මාණකරුවන් ඉන්න අපේ රටේ මේ අන්තර්ජාතික නාට්‍ය උළෙල සඳහා ඔවුන්ගේ සහභාගීත්වය සිදුවන්නේ නැත්තේ ඇයි?

ඒඅයට මේක ඉන්ටනැෂනල් වගේ තේරෙන්නේ නැත්තේ ෆ්ලයිට් එකක යන්නේ නැති හින්ද වෙන්න ඇති. ඇත්තටම ඒක නාට්‍යකරුවන්ගේ ප‍්‍රශ්ණයක් මිසක් මගේ ප‍්‍රශ්ණයක් නෙවේ. ඒකට නාට්‍යකරුවෝම තමයි උත්තර දෙන්න ඔන. අද ඒ අයට මේක අවශ්‍ය නැතිවුනත් යම් දවසක මේකෙ අවශ්‍යතාවය ඒ අයට ඇතිවෙයි. මේ වනවිටත් යම් ප‍්‍රවණතාවයක් ගොඩනැගී තියෙනවා.

4 (1)

ඔබේ අත්දැකීම් අනුව ජාත්‍යන්තර නාට්‍ය උළෙලක් සම්බන්ධයෙන් අපේ රටේ ජනතාවගේ පවතින්නේ මොනවගේ ආකල්පයක්ද?

නාට්‍ය කලාව සම්බන්ධයෙන් අතීතයෙ පැවති ඝෘණාත්මක ආකල්පය ඒ විදියටම තවමත් තියෙනවා. අපේ රටේ මේ ජාත්‍යන්තර නාට්‍ය උළලවල් සම්බන්ධයෙන් වැරදි අවබෝධ කීපයක් තියෙනවා. එකක් තමයි ජාත්‍යන්තර නාට්‍ය උළෙලක් කියන්නේ නිකන් මේ වානිජ උත්සවයක් කියල. ඇත්තටම ඒක එහෙම නෙවෙයි. ලෝකයේ  ඕනම ජාත්‍යන්තර නාට්‍ය උළෙලක් පවත්වන්නේ ඒ ඒ කෂේත්‍රවල ඉන්න අයට නාට්‍ය නරඹන්නට මිසක් පොදු ජනතාවට බලන්න නෙවේ. හැබැයි අවශ්‍ය නම් ඒ අයටත් නාට්‍ය නරඹන්න තහනමක් නෑ. අවාසනාවකට අපිට නාට්‍ය කලාවේ වෘත්තීය මට්ටමේ ශිල්පීන් 1000 ක් වත් නැති තත්ත්වයක් තුල තමයි අපි මේ නාට්‍ය උළෙල පවත්වන්නේ.

මේවගේ තත්ත්වයක් තුල ලංකාවේ නාට්‍ය කලාවේ අනාගතය අර්බුධයක නේද තියෙන්නේ?

සත්‍යවශයෙන්ම, මේ සැරේ අපේ නාට්‍ය උළෙල යුරෝපය, ඉන්දියාව සහ ලංකාව කියන අංශ 3ක් යටතේ තමයි ක‍්‍රියාත්මක වෙන්නේ. මේකට යුරෝපය නියෝජනය කරන්නේ ඒ රාජ්‍යයන්වලින් පඩි ලබන, ගිවිසුම් අනුව නිර්මාණ කාර්යයේ යෙදෙන වෘත්තීය නිර්මාණකරුවන් ඉන්න තියටර් කම්පැනිවල නාට්‍ය කණ්ඩායම්. ඉන්දියාවෙන් එන්නෙත් නාට්‍ය කණ්ඩායම්. ලංකාව නියෝජනය කරන්නේ නාට්‍ය කණ්ඩායම් නෙවේ. නාට්‍ය හදපු අය. මෙතන බරපතළ ගැටළුවක් තියෙනවා. මේ විදේශීය නාට්‍ය කණ්ඩායම් සියල්ලම ඒ රටේ නිළ වශයෙන් පිළිගත් නාට්‍ය කණ්ඩායම්. නමුත් අපේ රටේ එවැනි තත්ත්වයක් නිර්මාණය වෙලා තියෙනවද. අඩුම තරමින් අපිට සංවිධිත නාට්‍ය කණ්ඩායම්ක්වත් මේ රට තුල ගොඩනගාගැනීමේ අවකාශයවත් නිර්මාණය වෙලා නැහැ. මේ තත්ත්වයට රජය වගකිවයුතුයි. නාට්‍ය නිර්මාණකරුවන් සඳහා මෙයිට වැඩිය පහසුකම් සැළසීමට රජයන් ඉදිර්පත් විය යුතුයි.

DSC_6895

යටිතල පහසුකම් සැපයීමෙන් මේ ගැටළුවට විසඳුම් ලැබේය කියල ඔබ හිතනවාද?

දැන් සංවර්ධනය ප‍්‍රමුඛ කාර්යය කරගෙන අධිවේගී මාර්ග ඉදි කලානේ. මේකෙන් දැන් අපි ඉස්සර වගේ වටවන්දනාවේ යන්නේ නැතිව පැය දෙකකින් වගේ ගාල්ලට ගිහනුත් එනවා. ඉතිං නාට්‍ය කලාවටත් හොඳ තත්ත්වයේ නාට්‍ය ශාලා කීපයක් කීපතැනක ඉදිකරන්නකෝ බලන්න. නාට්‍ය හැදෙන්නේ නැද්ද, නාට්‍ය පෙන්නන්නේ නැද්ද කියල බලන්න.

සංවාදය සහ සටහන – පාලිත අබේලාල් (palithaabelal@Gmail.com )

.

 

දැවෙන විහඟුන් මානව හිමිකම් සිනමා උළෙලේදී හොඳ ම චිත්රපටයට හිමි සම්මානයෙන් පිදුම් ලබයි

ලාංකිය තරුණ සිනමා අධ්‍යක්ෂවරයකු වන සංජිව පුෂ්පකුමාරගේ ‘දැවෙන විහඟුන්’ (Burning Birds) සිනමා පටය අද පැවති 15 වෙනි ජිනීවා අන්තර්ජාතික මානව හිමිකම් සිනමා උළෙලේදී හොඳ ම සිනමා පටයට හිමි සම්මානය හිමිකර ගත්තේ ය.

මීට අමතරව ‘දැවෙන විහඟුන්’ චිත්‍රපටයට තරුණ ජූරියෙන් හොඳ ම සිනමා කෘතියට පිදෙන සම්මානය ද (Young Jury Award) හිමි වී තිබේ.

15 වන එක්සත් ජාතින්ගේ මානව හිමිකම් චිත්‍රපටි උළෙල පසුගිය 10 වන දා සිට ස්විස්ට්සර්ලන්තයේ ජිනීවා නුවරදී පැවැත්විණ.

මෙහිදී ලොව රටවල් රැසක් විශිෂ්ට සිනමාකරුවන් ඉදිරිපත් කර තිබූ සිනමා පට අතුරින් සිනමා පට 8ක් අවසන් වටයට සුදුසුකම් ලබා ගත්තේ ය.

එහිදී ඔස්කාර් සම්මානලාභි ‘Moonlight’ , බර්ලින් සිනමා උළෙලේ හොඳ ම අධ්‍යක්ෂණයට හිමි සම්මාන දිනා ගත් අකි කැවුරිස්මැකිගේ ‘The Other Side Of The Hope’ සහ කෑන්ස් සිනමා උළෙලේ සම්මාන දිනු’ Mimosas’ වැනි චිත්‍රපට ද පරාජයට පත් කරමින් ‘දැවෙන විහඟුන්’ මානව හිමිකම් සිනමා උළෙලේදී හොඳ ම චිත්‍රපටියට චිත්‍රපටය සම්මාන දිනා ගත්තේ ය.

‘දැවෙන විහඟුන්’ සඳහා මහේන්ද්‍ර පෙරේරා, සමනලී ෆොන්සේකා, අනෝමා ජනාදරී, චාන්දනී සෙනවිරත්න, ශ්‍යාම් ප්‍රනාන්දු, දසුන් පතිරණ, පුබුදු චතුරංග, ධර්මප්‍රිය ඩයස් ඇතුළු රංගන ශිල්පීන් සහ ශිල්පිනියන් රැසක් රංගනයෙන් දායක වී තිබේ.

සංජීව පුෂ්පකුමාරගේ දෙවැනි වෘත්තාන්ත චිත්‍රපටය වන ‘දැවෙන විහඟුන්’ ශ්‍රී ලංකා, ප්‍රංශ, දොහා කටාර් සහ නේදර්ලන්තය යන රටවල සම නිෂ්පාදනයකි.

“නාට්‍යයක් නිෂ්පාදනය කරන එකත් අපේ රටේ පවුලෙ බූදලයක් වෙලා! ඒත් ජාත්‍යන්තරයේ ස්වභාවය හාත්පසින්ම වෙනස්”

තිරයේ සුලභව පෙනී සිටින්නට ප්‍රිය නොවූවද  ඔහුගේ ප්‍රියංකර රංගනය රසික හදවතින් බැහැරව නොයන්නේ එහි ඇති සුවිශේෂත්වය නිසාමය.  ප්‍රියංකර රත්නායක නම් මේ සොදුරු කලාකරුවාණන්  රංගනයෙන් මතු නොව  නිර්මාණකරණයෙන්  වේදිකාවට දායාදකළේ  විශිෂ්ට නිර්මාණ ගොන්නකි.  වත්මන් නාට්‍ය කලාවේ වෙසෙස් ඉසව්වක් ගැන බොස්ටන් ලංකා සමගින් ඔහු සිය අදහස් පළ කළේ මෙලෙසිනි.

සාකච්ඡා කළේ :පාලිත අබේලාල් (palithaabelal@gmail.com

Q – ඔබේ පරම්පරාව ගවේශණය කරල හොයාගත් දැනුම ඉගැන්වීම සදහා අද විවිධ ආයතන බිහිවී තිබෙනවා. මේ තත්ත්වය ඔබ දකින්නේ කොහොමද?

ඇත්තටම කලාව කියන්නේ අපිට විතරක් අයිති දෙයක් නෙවෙයි. විශ්වීය දෙයක්. මේ නිසා නාට්‍ය කලාව අතීතයේදී සමාජයේ ඒ ඒ අවස්ථාවන් හමුවේ ප්‍රතිචාරයන් දැක්වූ ආකාරය අධ්‍යනය කිරීම වැදගත් වෙනවා. මේක කරන්න පුළුවන් වෙන්නේ සංවිධිත අධ්‍යාපන ක්‍රමයක් ඇතුලේ විතරයි. මේ නිසා නාට්‍ය විෂය හැදෑරීම සදහා මේ වගේ විශ්වවිද්‍යාල වගේම වෙනත් අධ්‍යාපන ආයතන බිහිවීම සුබදායී තත්ත්වයක්.

Q – එතකොට මේ ආයතන වලින් බැහැරව නාට්‍ය නිර්මාණ කරුවන් බිහිවන්න ඉඩක් නෑ කියලද ඔබ කියන්නේ?

මම කියන්නේ නෑ බිහිවෙන්නේ නෑ කියල. නමුත් සංඛ්‍යාත්මකව අඩුයි. දැන් විශ්වවිද්‍යාලයකින් අධ්‍යාපනය ලැබුවේ නැති ජී.බී. සේනානායක, මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ වගේ ප්‍රාඥයින් අද විශ්වවිද්‍යාල තුල හදාරණ බරපතළ කාරාණා මතුකර තිබීම වැදගත්. නමුත් ඒක ඇත්තටම හුදෙකලා තත්ත්වයක්. පොදු තත්ත්වයක් විදියට අපිට හදුන්වන්න අපහසුයි.

12729049_497796767067640_3730022304514582812_n

Q – පරිවර්තන නාට්‍ය නිසා ස්වතන්ත්‍ර නාට්‍ය කලාවට නියම තැන හිමිවෙන්නේ නෑ කියන චෝදනාව ඔබ පිළිගන්නවාද?

කොහෙත්ම නෑ. විචාර වලදී අපි සමහර සමහර විචාර ගැන සැළකිල්ලක් දැක්වුවත් සමහර විචාරයන් පිළිබදව ඇත්තටම අවධානයක් යොමුකරන්නේම නෑ. ඇත්තම කතාව නම් ස්වතන්ත්‍ර නිර්මාණයන් අඩුයි. ලෝක මට්ටමේ මේ තත්ත්වය මේ විදියමයි. විශ්වවිද්‍යාලයක් විදියට අපි අවුරුදු 12 ක් විතර නාට්‍ය කලාව ඉගැන්වීමේ කටයුතු කරනවා. මේ කාලය තුල අපි සාර්ථක ස්වතන්ත්‍ර නාට්‍ය නිෂ්පාදනය කරල තියෙනවා. නමුත් සංඛ්‍යාත්මකව අඩුයි. ස්වතන්ත්‍ර නාට්‍ය නිර්මාණය කරන්න කියල කෑගැහුවට විශ්වවිද්‍යාලවල හෝ ඉන් බාහිරව කීයෙන් කීදෙනාද ස්වතන්ත්‍ර නාට්‍ය නිර්මාණය කරන්නේ.

Q – විශ්වවිද්‍යාලයක අරමුන ඒ වගේ සාර්ථක ස්වතන්ත්‍ර නාට්‍යකරුවන් බිහිකිරීම නේද?

අරමුණ ඒක තමයි. නමුත් විශ්වවිද්‍යාල තුලදී නෙවෙයි. උදාහරණයක් විදියට අපි ඉන්න උසස්ම ස්තන්ත්‍ර නාට්‍යකරුවන්ගේ පසුබිම බැලුවහම ඒ අය නාට්‍ය ක්‍රියාවලියට ඇවිත් තියෙන්නේ විශාල පර්යේෂණ ක්‍රියාවලියකින් පසුවයි. 

මේ අය නාට්‍ය කලාවට ඇත්තටම ඔපපාතික අය නෙවෙයි. මේ අයගේ නාට්‍ය පිටපතක් බලද්දී කොච්චර පසු සටහන් ප්‍රමාණයක් තියෙනවාද. 

මේ අය මුලින්ම විශ්වීය නාට්‍ය කලාව වගේම දේශීය නාට්‍ය කලාවේ විවිධාකාරයේ අධ්‍යනයන්, පර්යේෂණයන් සිදුකලා. දයානන්ද ගුණවර්ධන මහතා වාර්තා රංගය ගේනේනේ ජර්මනියෙන්. 

සරත්චන්ද්‍ර මහතා මනමේ නාට්‍යයට අවකාශය සකසාගන්නේ ජපානයේ නෝ, කබුකි නාට්‍ය, ඇමරිකාවේ සංගීත නාට්‍ය, ලංකාවේ ගැමි නාට්‍ය නරඹලා. එහෙමයි ස්වතන්ත්‍ර නාට්‍යකරුවන් බිහිවෙන්නේ. මේක ලෝකෙටම පොදු කරණයක්.

 හතු පිපෙන්නා වගේ ස්වතන්ත්‍ර නාට්‍යකරුවන් බිහිවෙන්නේ නෑ. වර්තමානයේ සාර්ථක ස්වතන්ත්‍ර නාට්‍යකරුවන් බිහිවෙන්නේ නැත්තං ඒකට ප්‍රධාන හේතුව මේ නාට්‍ය කලාව පිලිබද ශාස්ත්‍රීය හැදෑරීමක් සහිත පිරිසක් නොමැතිකමයි.

IMG_9638

Q – එතකොට දැන් ස්වතන්ත්‍ර නාට්‍යකරුවන් බිහිවෙන්නේ නැද්ද?

කෝ එහෙනං ඉන්නඑපාය.

 ඉදල හිටල එක්කෙනෙක්ගේ දෙන්කෙක්ගෙ ප්‍රශස්ථ නිර්මාණයක් දැකගන්න පුළුවන්. නමුත් ඒ අයත් දිගටම සාර්ථක විදියට ඒ කාර්යය කරනවාද. 

මං කතා කරන්නේ වෘත්තීය මට්ටමේ නාට්‍ය රචකයන් සම්බන්ධවයි. අනෙක් කාරණය තමයි අපේ රචකයන් කොච්චර තෘෂ්නාධිකද කිව්වොත් ඒ අයගෙ රචනයක් වෙනත් කෙනෙකුට නිෂ්පාදනය කරන්නවත් දෙන්නේ නෑ. 

දැන් බලන්න සරත්චන්ද්‍ර මහත්තයගෙ නාට්‍ය වෙනත් නිෂ්පාදකයෙකුට කරන්න ඉඩක් නෑ. ඒක පවුලේ බූදලයක් බවට පත්වෙලා. නමුත් ලොකයේ ස්වභාවය මීට හාත්පසින්ම වෙනස්. විවිද නාට්‍ය නිෂ්පාදකවරු නාට්‍ය කෘතිවලට විවිධ අර්තකථන ලබාදෙමින් නිෂ්පාදනය කරල තියෙනවා. ලංකාවේ එහෙම තත්ත්වයක් තියෙනවාද? නාට්‍යයක් ලියල ජනගත කලාට පස්සේ ඒක තවත් පුද්ගලික වෙන්නේ නෑ. ඒක පොදු දෙයක් බවට පත්වෙනවා. මෙන්න මේ පටු සීමාවේ ලංකාවේ නාට්‍ය කලාව හිරවී තිබීම නිසා අපේ නාට්‍ය කලාව වගේම ප්‍රේක්ෂකයා පවා යාවත්කාලීන නොවන ආකාරයක් මට පේනවා.

Q – ඇත්තටම විශ්වවිද්‍යාලයක හෝ නාට්‍ය හා රංගකලාව පිලිබඳ ඉගැන්වීම් කරන ආයතනයකින් වියු යුත්තේ කුමක්ද?

විශ්වවිද්‍යාලයක විද්‍යාර්ථියෙක් පැමිණෙන්නේ වසර හතරක කාලයක් රංග කලාවේ විවිධ ඉසව් පිලිබඳව හැදෑරීමටයි. පාඨමාලා වලත් ඒත කිසියම් කාලයක සීමාවෙනවා. ඒ කාලය තුල මේ විෂය පිලිබඳව අත්දැකීමක් ඒ අයට ලබාදීම සහ මඟපෙන්වීම තමයි ගරුවරුන් විදියට අපේ යුතුකම. විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළත් වූ පමණින් හෝ එයින් ඉවත්වූ පමණින් ඔහු හෝ ඇය සාර්ථක නාට්‍යකරුවෙක් වෙනවා කියන අදහස මගේ නම් නැහැ. එහෙම බලාපොරොත්තුවෙන්නත් බෑ. ඒ අය ඒ තුළින් ගොඩනඟා ගන්නා දේවල් තුල සහ අත්පත් කරගන්නා දේවල් තුල තමයි ඒ ඒ පුද්ගලයන් නිර්මාණය වෙන්නේ. නමුත් පොදුවේ අපි සැමදෙනා තුළම උසස් රසවින්දනයක් ඇතිකිරීමට කටයුතු කරනවා. ඒකත් නාට්‍ය කලාවේ දියුණුවට ප්‍රධාන කාරණයක්. මොකද උසස් රසවින්දනයකින් යුතු ප්‍රේක්ෂකාගාරයක් තියෙනවා කියන්නේ පොදුවේ නාට්‍ය කරුවන් ලබන භාග්‍යයක්.

“මම වුවමනාවකට මුදල් අරන් යන්න ආවේ, කරුණාකරල මට ගණුදෙනු කාරයෙකුට වගේ සළකන්න”

සාකච්ඡා කලේ- පාලිත අබේලාල්

ඔහු විටෙක මාධ්‍ය සහෘදයෙකි. තවත් විටෙක පුංචි තිරයේ තිරෙන් පිටු පස වැඩකරුවෙකි. එතකොට වේදිකාව? ඉතිං ඒ නම් ඔහුගේ හද ගැහෙන රාවයයි. මේ අටුවා ටීකා වලින් සැරසුවේ කපිල කුමාර කාලිංගයන් රසික ඔබට අමුත්තෙකු නොවන බව නොදන්නා නිසා නොවේ….ඔහු කලාවේ වෙසෙස් කොන්වල හසල නිර්මාණකරුවෙකු නිසාය..

මෙවර ඔහු වේදිකාව සරසන්නේ සුභ නැකතින් ”බැංකුවීරයා” කැන්දන් එමිනි. එහි මංගල දර්ශණය මේ මස 19 වන දින සවස 6.30ට මහනුවර ධර්මරාජ විද්‍යාලයීය ශ්‍රවණාගාරයේදී රංගගත කිරීමට ලහි ලහියේ සූදානම් වන මොහොතක බොස්ටන් ලංකා සමග එක් වෙමින් ඔහු සිය නිර්මාණ දිවියේ අලුත්ම තොරතුරු දිගහැරියේ මෙලෙසිනි.

කවුද මේ බැංකු වීරයා?

අපි මෙහෙම කිව්වොත්, වීරයෝ එක රාත්‍රියකදී ද්‍රෝහීන් බවට පත්වෙනවා. වීරයෝ චෞරයෝ බවටත් පත්වෙනවා. චෞරයෝ වීරයෝ බවටත් එක වෙලාවක පත්වෙනවා. මේක රොබින්හුඩ්, සරදියල් වගේ පහළ සමාජ ශ්‍රේණි වල අයට වගේම රාජ්‍ය නායකයන්ට පවා ඇතිවිය හැකි පොදු තත්ත්වයක්. එක කාලෙක රාජ්‍යයට දුෂ්ඨයෙක් වෙන මැන්ඩෙලා පසුව ලොක් ප්‍රජාවගේම වීරයෙක් බවට පත්වෙනවා. මම මේ නාට්‍යයේදී චෟරයෙකුට පවා වීරත්වය පුදකිරීමට සූදානම්වන අවස්ථාවන් තිබිය හැකිය කියන කාරනාව තේමා කරගන්නවා. ඇත්තටම චෟරත්වය සහ වීරත්වය යනු එකම කාසියක දෙපැත්ත.
16195855_381127038912423_2653205063380205776_n

එතකොට මේ නාට්‍යයේ සිදුවීම් මාලාව ගොඩනැගෙන්නේ බැංකු කොල්ලකෑමක් කේන්ද්‍රකරගනිමින්?

ඔව්, අපිට පසුගිය කාලේ එක එක තාලෙ බැංකු කොල්ලකෑම් අහන්නට දිකින්නට ලැබුන. මේ නිසා බැංකුවල මුදල් සම්බන්ධයෙන් ජනතාව තුල අනාරක්ෂිත හැගීමක් ඇතිවුනා. ජනතාව තුල බයක් ඇතිවෙන විට කොල්ලකරුවන්ගේ ඇතිවුණේ නිර්භීත කමක්. මේ කොල්ලකෑම් වලට සම්බන්ධවුනේ බහුතරයක් තරුණයන්. ඇත්තටම මේ තරුණයන්ගේ ජීවිත වලටත් බලාපොරොත්තු තියෙනවා. මේ බලාපොරොත්තු සාක්ෂාත් කරගැනීමට ඒ අයට මුදල් අවශ්‍යයි. මේ සිදුවීම් වල විශාල ඛේදවාචකයක් වගේම උත්ප්‍රාසයකුත් තියෙනවා. මගේ මුදල් අවශ්‍යතාවයකට විසදුමක් හොයන්නේ බැංකුවක් කඩල නම් මම බැංකුව සමග ගණුදෙනු කරන්නේ බැංකු කොල්ලකෑම තුලින්. මගේ නාට්‍යයේ ප්‍රධාන චරිතය වන කලන්සූරිය තරුණයෙක්. ඔහු නිතරම කියන කතාවක් තමයි “මම වුවමානවකට මුදල් අරන් යන්න ආවේ. කරුණාකරල මට ගණුදෙනු කාරයෙක් විදියට සළකන්න. මම හොරෙක් නෙවේ” කියල. මේ ගණුදෙනු කිරීමේ අවශ්‍යතාවය අපි හැම කෙනෙකුටම ඇතිවෙලා නැද්ද? මේ කොල්ලකාරයා අපි හැමෝම තුල නැද්ද?

16265998_381126992245761_7239183977910756141_n

ඇතැම් විට සංස්කෘතියෙන් හෝ නොහැකියාවෙන් වසාගෙන හෝ මර්ධණය කර සිටින මේ කොල්ලකාරයා සාධාරණය කිරීමද ඔබේ මේ උත්සාහය?

ඇත්තටම නැහැ, මේ නාට්‍යට අනුව ඔහු කොල්ලකෑම සිදුකරන්නේ නෑ. ඔහු මේ බැංකුවේ සේවයකරන අය සමග සාකච්ඡාවක යෙදෙනවා. එයින් ඒ ඒ අය අතර අන්තර් සබදතාවයක් ගොඩනැගෙනවා. ඒ සබදතා තුල සමජය ධූරාවලියේ විවිධ ක්ෂේත්‍රවල ඉන්න අයත් මෙවැනි දැවෙන ප්‍රශ්ණවලින් පෙළන බව නිරාවරණය වෙනවා. ඔවුන් සියළුදෙනාම අසම්පූර්ණ ජීවිත ගතකරන අය. ඇත්තටම මේ අර්ථක්‍රමය තුල අපිට පරිපූර්ණ ජීවිතයක් හිමිවෙනවාද? යම්කිසි භෞතික භාණ්ඩයක් හෝ කීපයක් හිමිකරගෙන තමන් පරිපූර්ණ ජීවිතයක් අත්පත් කරගත්තා කියල අපි හිතුවත් ඇත්තටම අපිට සම්පූර්ණ ජීවිතයම අත්පත්කරගැනීමට හැකිවෙලා තියෙනවාද? මේ රික්තකය අවබෝධ කරගැනීමට නොහැකි තත්ත්වයක තමයි අපි අද ඉන්නේ. අපි හිතනවා මේ හිඩස මුදල් වලින් පුරවාගැනීමට හැකියි කියල. නමුත් ඇත්තටම ඒ හිඩස මුදල් වලට පිරවීමට හැකිද?

16195907_381126962245764_4380991814240605356_n

දීගු නිහැඩියාවකින් පසු නාට්‍ය නිර්මාණය කිරීමට යොමුවුනේ ඇයි?

ඇත්තටම මම පසුගිය කාල වකවානුවේදී නාට්‍ය නිර්මාණ කරණයෙන් ප්‍රසිද්ධ වේදිකාවට නොපැමිණියත් මම නාට්‍ය කලාව සමග සමීපව තමයි ගැවසුනේ. විශේෂයෙන්ම මම මේ වෙනකොට පේරාදෙනිය විශ්වවිද්‍යාලයේ නාට්‍ය හා රංගලා පිළිබද ප්‍රායෝගික බාහිර කථිකාචාර්යවරයෙකු වශයෙන් සේවයකරනවා. මේ අත්දැකීම් ගොන්නත් සමග මම ලෝක නාට්‍ය දින දෙකකදී තරුණ නාට්‍ය කණ්ඩායම් දෙකක් සමග පර්යේෂණාත්මක නාට්‍ය නිර්මාණ දෙකක් කලා. එකක් අපි රංගගතකළේ පිහිණුම් තටාකයක. මේක අපි Pool Theatre කියල හැදින්නුවේ. අනෙක් නාට්‍ය ” මාතෘකාවක් නොමැත” කියන නාට්‍ය. මේ නාට්‍යයේ විශේෂත්වය නාට්‍ය සිදුවන්නේ වේදිකාවේ නොවේ,ප්‍රේක්ෂාගාරයෙයි.

සාකච්ඡා කලේ- පාලිත අබේලාල් (palithaabelal@gmail.com)

රජයකට කඩේගියා කියල වරදාන ලබාදීම හෝ රජය විවේචනය කලා කියල වෙනස්කම් කිරීම විය නොයුතු දෙයක් – ප්‍රවීණ නාට්‍යෙව්දී පරාක්‍රම නිරිඇල්ල

සාකච්ඡා කළේ : පාලිත අබේලාල්

දේශීය කලා හා සංස්කෘතික ප්‍රතිපත්තියක් නිර්මාණය කිරීමේ කර්තව්‍යය අපේ රටේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කලාකරුවන් කිහිපදෙනෙකුගේ මූලිකත්වයෙන් මීට කලකට පෙර ඇරඹි කාර්යයකි. එහි ඇති වැදගත්කම සහ එය ක්‍රියාත්මක කිරීමට නියමිතව ඇත්තේ කෙසේද යන කාරණා පිළිබද කතාබහ කරනට බොස්ටන් ලංකා අපි හමු වුණේ  ප්‍රවීණ නාට්‍යවේදී පරාක්‍රම නිරිඇල්ල මහතාය.

ඒ මෙම දැවැන්ත කාර්්‍යෙය් පුරෝගාමියා ඔහු බැවිනි.

කලා සහ සංස්කෘතික ප්‍රතිපත්තියක් නිර්මාණය වීමේ අවශ්‍යතාවය පැහැදිලි කළොත්?

බොහෝ කලාකරුවන් තමන්ගේ ස්වාධීන ශක්තියෙන් සහ සම්බන්ධතා තුල තමන්ගේ කලා කටයුතු කරගෙන තමන්ගේ පැවැත්ම නිර්මාණය කරගන්නවා. නමුත් පොදුවේ හැමෝටම කරන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවේ ඒක. කලාව හා සංස්කෘතිය හා සම්බන්ධ සියළු කාර්යයන් සදහා රටකට එක ප්‍රතිපත්තියක් තිබියයුතුයි. රජයකට කඩේගියා කියල වරදාන ලබාදීම හෝ රජය විවේචනය කලා කියල වෙනස්කම් කිරීම විය නොයුතු දෙයක්.

ඔස්ට්‍රේලියාවේ නාට්‍ය කණ්ඩායමක් ඉන්නවා ඇබොර්ජින් වරුන්ගේ අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් නිර්මාණ කරන. මේ කණ්ඩායම රජය දැඩි විදියට විවේචනය කරනවා. නමුත් රජය කිසිම විදියකින් ඒ අයට බලපෑම් කරන්නේ නෑ. රජයේ අදහස “මේ වගේ විවේචන නැත්තං අපි කොහොමද ඒවගේ ප්‍රශ්ණ තියෙනවා කියල දැනගන්නේ” කියලයි. ඒ කලාකරුවන්ගේ පැවැත්ම සුරක්ෂිත වෙලා තියෙන්නේ මේ කලා හා සංස්කෘතික ප්‍රතිපත්තිය නිසා. විශේෂයෙන් ඕස්ට්‍රේලියානු කලා මණ්ඩලය විස්න් ජනතාවගේ සංස්කෘතිය වගේම සංස්කෘතියට ඇති අයිතියත් ඉහළ මට්ටමින් සුරක්ෂිත කරලා තියෙනවා. ඒ තුල කලා හා සංස්කෘතික ක්ෂේත්‍රයේ භෞතික සංවර්ධනයක් වගේම මානව සංවර්ධනයක් අතිකිරීමට සමත්වෙලා තියෙනවා.

මේ ප්‍රතිපත්තිය ක්‍රියාත්මකවිම රටේ සමස්ථ ජනතාවගේ යහපැවැත්මට මොන ආකාරයකින් බලපායිද?

කලාව තියෙන්නේ කලාකරුවන්ගේ පැවැත්ම සදහාම නොවේ. සමස්ථ සමාජයේම යහ පැවැත්ම සදහා. මේ ප්‍රතිපත්තිය මගින් කලාව සහ සංස්කෘතිය හා සම්බන්ධ විවිධ ක්ෂේත්‍ර ගණනාවක් සවිබල ගැන්වීම සිදුවෙනවා. උදාහරණ විදියට අධ්‍යාපන ක්ෂේත්‍රය තුල කලාව සහ සංස්කෘතිය පිළිගැනීමකට ලක්කිරීමට හැකිවෙනවා. මෙයි ඉහළ රසවින්දනයකින් යුත් සංවේදී අනාගත පරපුරක් නිර්මාණය කරගැනීමේ හැකියාව අපිට උදාවෙනවා. මේක ඇත්තටම කාලීන අවශ්‍යතාවයක් වෙලා තියෙනවා. කලාව රසවිදීම පුරවැසියන්ගේ ප්‍රමුඛ අවශ්‍යතා අතරට නොගැනෙන අද දවසේ කලාවට නියම ස්ථානය ලැබීම තුල පුද්ගල සංවර්ධනය වගේම කලාව සදහා විශාල අවකාශයක් නිර්මාණය වීම සිදුවෙනවා. මේ සංවර්ධනය අවසානයේ ලැබෙන්නේ සමස්ථ ජනතා ජයග්‍රහණයක් විදියටයි.

වත්මන් රජය මේ කෙරෙහි දක්වන්නේ මෙනවගේ අකල්පයක්ද?

සංස්කෘතිය පිළිබද රජයේ ආකල්පය මේ සංස්කෘතික ඇමති පත්කිරීමෙන්ම තේරෙනවනේ. වෙන රටවල සංස්කෘතිය කියන්නේ ඒ රටේ ප්‍රධාන ස්ථානයක් හිමිවෙන ක්ෂේත්‍රයක්. නමුත් අපේ හණමිටි අදහස් තියෙන ඇමතිලා හින්ද මේ අංශය අතීතයේ ඉදන්ම අක්‍රීය අමාත්‍යංශ බවට හංවඩු හැහිල තියෙන්නේ. මේ යහපාළන ආණ්ඩුව යටතේත් ඒක එහෙමමයි. දැනට කොළඹ කේන්ද්‍රකරගෙන ක්‍රියාත්මකවෙන මෙගාසිටි ව්‍යාපෘතියට අපි අපේ යෝජනා ඉදිරිපත් කරලා තියෙනවා. අපි භෞතික සංවර්ධනයට කිසිසේත්ම විරුද්ධ නැහැ. නමුත් මේ භෞතික සම්පත් පරිහණය කරන පුද්ගලයාගේ ආධ්‍යාත්මික සංවර්ධනය කිසිසේත්ම නොතැකීම තුල මේ සිදුකරන්නට යන්නේ සැබෑ සංවර්ධනයක්ද කියන ගැටළුව ඇතිකරනවා.මේ තත්ත්වය රජය විසින් පිළිඅරගෙන රජය විසින්ම ස්ථාපනයකර සෑම අංශයකටම ව්‍යාප්ත කළයුතු දෙයක්. නමුත් තවමත් රජය මේ කෙරෙහි දක්වන්නේ අඩු අවධානයක්.

මේ වගේ තත්ත්වයක් තුල මේ කාර්යය ඉදිරියට ක්‍රියාත්මක කරන්නේ කොහොමද?

විශේෂයෙන් කලාකරුවන්, සංස්කෘතික ක්‍රියාකාරිකයින් වගේම පොදුවේ මහජනතාව මේ වගේ සංස්කෘතික ප්‍රතිපත්තියක් ක්‍රියාත්මකවීම හමුවේ ඔවුන්ට ලැබෙන ප්‍රතිලාභ පිළිබද දැනවත් කරලීම අත්‍යවශ්‍ය දෙයක්. මේ සදහා අපි රටේ බුද්ධිමතුන්ට වගේම මහජනතාවටත් ආරාධනා කරනව මේ පිළිබදව මීට වඩා අවධානයක් යොමුකරවන්න කියල. ඒවගේම ඔබට හැකි ආකාරයෙන් මේ පිළිබදව නිවැරදි දැනුම අරගෙන, අනෙක් අයටත් සංනිවේදනය කරන්න කියන ආරාධනයත් මේ මොහොතේ මම කරනවා. අපි සාමූහිකයක් විදියට සියළුම ප්‍රජාවන් දැනුවත් කරලීමේ කාර්යයේ යෙදීසිටනවා.

සාකච්ඡා කළේ : පාලිත අබේලාල් (palithaabelal@gmail.com)

ගිම්හානයේ ගීයෙන් ඔබව මුසපත් කළ උපයංග

උපයංග ශ්‍රී වික්‍රම කියන්නේ නවක සංගීත අධ්‍යක්ෂකවරයෙක්.ඒ වගේම වෘත්තියෙන් ඉංජිනේරුවෙක්. වෙනස් විෂයන් ද්විත්වයක දස්කම් විදහන උපයංග බොස්ටන් ලංකා සමගින් පිළිසඳරකට එකතු වුණේ මේ විදියට.

උපයංග ඔබ ක්ෂේත්‍ර කිහිපයකම දක්ෂයෙක් ?

ඒත් මම හරිම සරල මනුස්සයෙක්. වෘත්තියෙන් සිවිල් ඉංජිනේරුවෙක් , කලාවට ගොඩාක් ආදරේ කරන ගී පද රචනය, තනු හා සංගීත නිර්මාණය කරන පුංචි කලා කාරයෙක් , හෙට අනිද්දට චිත්‍රපටි අධ්‍යක්ෂකවරයෙක්.

ඔබ කොහොමද සංගීතයට යොමුවෙන්නේ ?

ඇත්තටම මං පාසලේදිවත් සංගීතය හදාරලා නෑ, නමුත් සංගීතයට ගොඩාක් ලැදියි. ඉතිං ස්වයං අධ්‍යයනයෙන්ම සංගීතය ඉගෙනගෙන දැඩි කැමැත්ත නිසාම සංගීතයට යොමුවුණා.

එහෙම ආපු ගමනේ මිනිස්සු ඔබව හඳුනාගන්නේ කොහොමද ?

මගේ ප්‍රථම නිර්මාණයෙන්ම මිනිසුන් අතරට යන්න මං ගොඩාක් වාසනාවන්ත වුණා,මං සුරේන්ද්‍ර පෙරේරාට නිර්මාණය   කරපු ගිම්හානයේ ගීය තමයි මගේ මුල්ම නිර්මාණය, ඒක අතිශයෙන්ම ජනප්‍රිය වුණා, තවමත් ඒ ගීයට නොඅඩුව ප්‍රතිචාර ලැබෙනවා.

අද වෙනකොට ලංකාවේ සංගීතය කියන්නේ බිස්නස් එකක් ? ඔබත් සංගීත මුදලාලි කෙනෙක්ද ?

කොහෙත්ම නෑ සංගීතය මගේ වෘත්තිය නෙවේ , සංගීතය මගෙ ජීවිතේම කොටසක්.

එහෙම මුදලාලි කෙනෙක් නොවන්න ඔබ කටයුතු කරන්නේ කොහොමද?

මං මගේ නිර්මාණ වල තත්වයක් තියාගන්නවා හැම වෙලේම, කවදාවත් ඒකාකාරි වෙන්නේ නෑ, ඒක මගේ ගීත අහපු අය දන්නවා, අනිත් එක මට රැකියාවක් තියෙනවා ඒක නිසා මට සංගීතය විකුණලා ජීවත්වෙන්න අවශ්‍යය නෑ.

සංගීත ක්ෂේත්‍රය අද එක කොට්ඨාසයකගේ රජ දහනක් වෙලා කියලා මම කීවොත් ඔබ එකඟද ?

එහෙම කියන එකේ වරදක් නෑ. නමුත් රජ දහනක් නෙවේ ආක්‍රමණයක්. බලහත්කාරයෙන් අර කලින් කිව්ව මුදලාලිලාගේ මුදල් බලයට ඒ උදව්වෙන් ක්ෂේත්‍රය අල්ලා ගැනීමක්.

කොයිතරම් අය ක්ෂේත්‍රයට ආවත් හැමෝටම එකවගේ පවතින්න බෑ.මොකක්ද ඒකට හේතුව?

හේතුව මිනිස්සුන්ට මතක හිටින නිර්මාණ කරන්න බැරිවීම, දැන්කාලේ ගොඩාක් ජනප්‍රිය ගී කියන්නේ මිනිස්සුන්ට බලෙන් අස්සලා බලෙන් වැලඳගන්න සලස්සවපුවාට,ඒ වගේ නිර්මාණ හිතට වැදුනට ,හිතට ආමන්ත්‍රණය කරන්නේ නෑ, ඉතිං හිතේ රැඳෙන්නේ නෑ , නිර්මාණකාරයන්ටත් ඒ ඉරණමම තමා, ගීත තොග ගණන් කරපු අයට වඩා එක්  හොඳ ගීයක් විතරක් කරලා මිනිසුන්ගේ හිත්වල සදාකාලිකවම පැලපදියන් වෙච්ච නිර්මාණශිල්පීන් ඉන්නවා

ඔබේ ඉදිරි  නිර්මාණ  ගැන සඳහන් කලොත්?

ප්‍රවීන හා නවක ගායන ශිල්පීන් කිහිප දෙනෙක්ටම ගීත කිහිපයක් කරලා තියෙනවා,ඒවා එකින් එක රසික රසිකාවියන්ට තිළිණ කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා, ඒ අතර මං ගායනා කල ගීත කීපයක් ඇතුලත්වේවි. එලෙසම තිළිණ බොරලැස්සගේ අධ්‍යක්ෂණයක්, චතුරංග ජයමාල්ගේ නිෂ්පාදනයක් වන පිටස්තරයා ටෙලි නිර්මාණයේ සංගීත අධ්‍යක්ෂණය මගේ අතින් සිදුවුණා , එය හෙට අනිද්දම බලන්න පුළුවන් . එලෙසම තවත්  චිත්‍රපටයක් මගේම අධ්‍යක්ෂණයක් ලෙසින් මේ වසරේදි තිළිණ කරනවා, එය නිෂ්පාදනය කරනු ලබන්නේ සුගත් මිල්රෝයි පෙරේරා. ගොඩක් වෙනස් අත්දැකීමක් වෙයි හැමෝටම. වෙනස්ම ප්‍රමිතියකින් යුතු නිර්මාණයක් ඒක.

විශේෂයෙන් මතක් කලයුතු අය ඉන්නවද?

ඔව් මුලින්ම මගේ අම්මා, තාත්තා ඇතුළු පවුලේ සියලු දෙනාම, මගේ මුල් නිර්මාණයට පණ දුන් සුරේන්ද්‍ර පෙරේරා ඇතුළු මගේ නිර්මාණ සඳහා දායකවූ සියළු ප්‍රවීන නවක කලාශිල්පීන්ට, මගේ ලඟ හිඳිමින් මට විශාල හයියක් වුණු රාඝා මිඩියා පවුලේ සියලු දෙනාටම. සියලුම රූපවාහිනී ,ගුවන්විදුලි ,මුද්‍රිත හා වෙබ් මාධ්‍යය සඟයන්ට ,මාකෙරේ විශ්වාසය තැබූ සියලුම  නිෂ්පාදකවරුන්ට, පදරචකයන්ට.නිර්මාණ රසවිඳි, දිරිමත් කල සියලුම රසික රසිකාවියන්ට

සංඛ රඹුක්වැල්ල

(m_sankarambukwella@yahoo.com)

ලේ වලට වඩා ආදරය බලවත්ය. මේ ඒ ගැන කතාවයි

ලේ වලට වඩා ආදරය බලවත්ය. මේ ඒ ගැන කතාවයි.  “දෙයක් වේනම් යම් – සුදුස්සාටම අයිති විය යුතු” යන සනාථන දහම රජයන කතාවයි. ඉතින් ඒ කතාව ගැන තවත් අටුවා, ටීකා, ටිප්පනී අවශ්‍ය නැත.

පරම්පරා ගණනක් පුරා දේශීය නාට්‍ය වංශයේ අද්විතීය ස්ථානයක් සරසන්නට සොදුරු සුදුස්සෙක් වු හුණුවටයේ කතාව වයස අවුරුදු 50 සැමරීමට සූදානම් වන බව නාට්‍යෙලෝලී ඔබට දැනුම්  දෙන්නේ හදපිරි සතුටිනි.

මෙම සුවිශේෂී අවස්ථාව පිළිබද සොදුරු කතිකාවකට බොස්ටන් ලංකා සමගින් අප හමුවූයේ හුණුවටයේ අධ්‍යක්ෂ හෙන්රි ජයසේනයන්ගේ පුත් සුදාරක ජයසේනයි.

·         හුණුවටයේ කතාව අවුරුදු 50 උපන්දිනේ ජයටම සමරන්නද සූදානම?

මේ මාසෙ (මාර්තු) 08 වන දිනට අවුරුදු 50 පිරීම නිමිත්තෙන් මරදාන ටවර් හෝල් රගහලේදී එදින සවස 6.00 විශේෂ නාට්‍ය දර්ශණයක් අපි විසින් සංවිධානය කර තියෙනවා. මේ සදහා නාට්‍ය ලෝලී සියලුදෙනාටමත්, හුණුවටයේ කතාව සමග අත්වැල් බැදගත් සියලුම සහෘදයන්ටත් මේ අවස්ථාවට පැමිණෙන ලෙස ආරාධනා කර සිටිනවා.

1486309267693-7569b49f-928b-4f92-9239-71e8065d4cf0

·         මේ අනුවර්තන නාට්‍ය දැන් අපේ නාට්‍යයක් බවට පත්වෙලා තියෙනවා නේද?

ඇත්ත, අද වෙනවිට මේ නාට්‍ය විදේශීය නාට්‍යයක් කියන එක පවා අමතක වෙලා අපේ ජනතාවගේ ලේ හා බද්ධ වුණු නාර්මාණයක් බවට පත්වී තියෙනවා. මේකට ප්‍රධාන වශයෙන් මේ නාට්‍යයේ කතාව හේතුවක් වන්න ප්‍රලුවන්. මොකද මේ කතාව අපේ ජාතක පොතේ එන “උම්මග්ග ජාතක කතාව” ට සමීප සම්බන්ධතාවයක් දක්වන නිසා. මීට අමතරව ප්‍රධාන වශයෙන් පරිවර්තන කාර්යයේදී දේශීය ජනතාවට සමීප වහරක් සහ යෙදුම් යොදාගැනීම වගේම, නාට්‍ය සංගීතයත් ප්‍රධාන වශයෙන් මේ තත්ත්වය ඇතිකරන්න හේතුවෙලා තියෙනවා. ෂෙල්ටන් ප්‍රේමරත්න මහතාගේ දේශීය නාද තාල ඔස්සේ මේ නාට්‍ය වෙනුවෙන් නිර්මාණය කරපු සංගීතය හුණුවටයේ කතාවට විශාල ආලෝකයක් ලබාදී තියෙනවා.

1486309932650-9271adf1-248a-4f26-ad01-2712c6c8a7ad

·         ඔබේ මව සහ පියා රගපෑ චරිත අද නව පරපුරේ රංගන ශිල්පියෙකු සහ රංගන ශිල්පිණියක විසින් නිරූපණය කිරීම දැනෙන්නෙ කොහොමද?

අපේ අම්මගෙ සහ තාත්තගෙ ජීවිතයේ එක් කොටසක් තමයි මේ නාට්‍ය. ගෲෂා සහ අසඩක් කියන චරිත ලාංකික සමාජය වෙතට ගෙනයාමේදී විශාල කාර්යභාරයක් ඒ දෙදෙනා විසින් සිදුකලා. මේ කාර්යය වර්තමානයේ ඒ චරිත දෙක නිරූපණය කරන රුවිනී මනම්පේරි සහ නලින් ප්‍රදීප් උඩවෙල විසින් සාර්ථක අයුරින් සිදුකරනවා. මේ දෙදෙනා මගේ පියාගේ අධ්‍යක්ෂණය යටතේ මේ චරිතයන් නිරූපණයන් කිරීමට යොමුවූ අය. ඒ නිසා තාත්තගෙ උපදෙස් සහ ගුරුහරුකම් යටතේ සාර්ථක අයුරින් ඒ චරිතයන් නිරූපණයේ යෙදෙනවා. ඒ ව‍ගේම මේ නාට්‍යයේ සාර්ථකත්වය වෙනුවෙන් විශාල කැපකිරීමක් කරණ අපේ නාට්‍ය කණ්ඩායමේ සියලුම සාමාජිකයන් හටත් මාගේ කෘතඥතාවය පළකිරීමට මෙය අවස්ථාවක් කරගන්නවා.

1486309615060-b2e24e05-2963-4e53-99f4-fc06718fa9b7

·         හුණුවටයේ කතාව නාට්‍ය ලාංකීය වේදිකා නාට්‍ය කලාවට සිදු කළ බලපෑම ඔබ දකින්නෙ කොහොමද?

ජනප්‍රිය විදේශීය නාට්‍යකරුවකු වූ බර්ටෝල් බ්‍රෙෂ්ට් මුලින්ම ලංකාවට හදුන්වා දුන්නේ මේ හුණුවටයේ කතාව තුලින්. එයින් නාට්‍ය කලාව වෙත විශාල දැනුමක් ගෙන ඒමට හැකියාව ලැබී තියෙනවා. මීට අමතරව ලංකාවේ සෑම ගම් දනව්වකම ප්‍රධාන වේදිකා වල වගේම විවිධ රංග භූමි වල මේ නාට්‍ය රගදක්වමින් අවුරුදු 50 ක් පුරාවට ලාංකීය ප්‍රෙක්ෂකයන් ඥාණනය කිරීමේ භාග්‍ය මේ නාට්‍යයට ලැබී තියෙනවා. මෙයින් සබුද්ධික ජනතාවක් බිහිකිරීමේ කාර්යයේ නිරතවීමටත් හුණුවටයේ කතාවට හැකියාව ලැබී තියෙනවා. නවක රංගන ශිල්පීන් විශාල ප්‍රමාණයක් නාටය කලාවට අවතීර්ණ කරවීමට අතීතයේ ඉදන් අද දක්වා මේ නාට්‍ය දායකත්වයක් ලබාදී තියෙනවා.

සංවාදය සහ සටහන – පාලිත අබේලාල් (palithaabelal@gmail.com)

මේක අතීත කතාවක්…ජාතිවාදයයි ආගම්වාදයයි තියෙන්නේ වර්තමානිකයින්ගේ : ජැක්සන් කියයි

ආගම්වාදය, ජාතිවාදයල ආලෝකෝ උදපාදි නිර්මාණයේ දරුණු ලෙස ඉදිරිපත් කරණ බව භූපති කියනවා…

ජැක්සන් – ඓතිහාසික කාරණාවක් අපි විස්තර කරන්න ඔන වර්තමාන ඇසින් නොවේ. අපේ වර්තමාන විචාරකයන් හැමදෙයක්ම වර්තමානයේ උනා වගේනෙ කතාකරන්නේ. මෙහි තියෙන්නේ ලංකාවට බලපාපු චෝළ ආක්‍රමණයක් ගැන කතා ප්‍රවෘත්තියක්. ක්‍ර. පූ 2 වන සියවගේ වගේ සිදුවූ මේ සිද්ධිය වර්තමානයට අරගෙන බැලුවොත් වැරදිනේ. මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ පවා කීවනේ අතීත කතා ප්‍රවෘත්ති වර්තමාන ඇසින් බලන්න එපා කියල.

එතකොට ආගම්වාදය හෝ ජාතිවාදය වර්තමාන ඇසින්නේ බලන්නෙ. (චිත්‍රපටයට අදාළ කතාපුවත විස්තර කරයි) එදා සිදුවීම යලි රූපයත කරල පෙන්වනකොට අදද මේ සොළී ආක්‍රමණය සිදධවෙන්නේ. අදද බුදුදහම විනාශයට යන්නෙ. අදයි යළිත් ත්‍රිපිටකය ග්‍රන්ථාරූඪ කළයුතු වන්නේ යන්න වර්තමාන ඇසින් බැලීම හරිම ආධුනික ක්‍රියාවක්. 

aloko-udapadi-11-donor

ජාතිවාදය හෝ ආගම්වාදය තියෙන්නේ වර්තමානිකයින්ගේ. මේ ජාතිවාදය රෝපණය කලේ අතීතය විසින් නොවේ, වර්තමානිකයාම තමයි. ඡන්ද ගුණ්ඩු හැටියට සිංහල, දෙමළ සහ මුස්ලිම් කියන කායකයන් මේක පාවිච්චි කරල තියෙනවා. මේ හැම දෙයක්ම සිදුවුණේ 20 වන ශතවර්ශයට මෙපිට. අතීතයේ ජාතිවාදයත්, ආගම්වාදයත් තිබුනේ නැහැ. විජාතික ආක්‍රමණිකයන් විසින් අපේ රට වනසන්න ගිය බොහෝ අවස්ථාවලදී රට මුදාගන්න දේශීය වශයෙන් වීරයෙක් ගොඩනැගෙනකොට ඒක වර්තමානයත් එක්ක් ගලපල කතාකරණ එක හරිම ආධුනිකයිනේ. ඒ නිසා ඒ තර්කයට මම එකට නෑ. මේක අතීත කතාවක්…..


(උපුටාගැනීම ඕස්ට්‍ර්ලියානු සිංහල ගුව්න් විදුලියෙ සාකච්ඡාවකිනි)

පාලිත අබේලාල්

ඔබතුමගේ පුතා චතුර දැන් හරි ජනප්‍රියයි නේද?ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් වගේ තමා!

මාධ්‍යවේදියා ප්‍රශ්නය- ඇමතිතුමා ඔබතුමගේ පුතා චතුර සේනාරත්න මේ දවස් වල සමාජ මාධ්‍ය වල ගොඩක් ජනප්‍රියයි නේද?

රාජිත සේනාරත්න- එක එක මෝඩයෝ මෝඩ වැඩ කරලා එක එක මාධ්‍ය වල දානවා ඒකට මොකද කරන්නේ? ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් කොහොමද ජනාධිපති උනේ්‍? ජනප්‍රිය වුනේ කොහොමද? ඒ වගේ තමා.

මාධ්‍යවේදියා ප්‍රශ්නය- ඒ කියන්නේ ඔබතුමාගෙත් ඒ වගේ සිහිනයක් තියනවද?

රාජිත සේනාරත්න- වෙන්න පුළුවන් අපි බලමු..